Vladan Vukosavljević je srpski ministar kulture i informisanja koji na tu funkciju dolazi 2016. godine, a pre toga bio je gradski sekretar za kulturu. Objavljivao je tekstove u Književnoj reči, NIN-u i Pravniku. Govori francuski i engleski jezik.
Obrazovanje
Vukosavljević je diplomirao na Pravnom fakultetu u Beogradu, a takođe na Pravnom fakultetu je pohađao postdiplomski specijalistički kurs na temu Međunarodni ugovori, ali ne može se tačno utvrditi je li te studije i završio.
Privatni život
Rođen je 2.4.1962. godine u Beogradu. Nije oženjen i nema dece.
Vlasnik je stana u centru Beograda koji je nasledio od maćehe.
Posao
Od 1990. do 1993. godine je radio u spoljnoj trgovini beogradskog preduzeća Univerzal, a kasnije je bio vlasnik i direktor preduzeća za promet nekretninama i pružanje pravnih usluga. 2002. godine postaje suvlasnik i direktor preduzeća za odnose s javnošću Logos public relations. Logos PR je osnovan u partnerstvu s londonskom firmom Staniše Ognjanovića, ADTV Communication Limited. Vukosavljević je 2006. godine kupio udio od Ognjanovića i postao jedini vlasnik. Preduzeće se bavilo lobiranjem i odnosima s javnošću, a klijenti su bile manje kompanije. Kasnije je ugašena.
Vukosavljević 2008. godine osniva udruženje Moj heroj, nevladinu organizaciju na čijem sajtu stoji da je zadatak udruženja, kroz priče ljudi koji su na poseban način podizali moralni standard, afirmirati primere moralnih i etičkih normi u našem društvu. Udruženje je od osnivanja imalo podršku brojnih organizacija i institucija, poput Ministarstva kulture, Ministarstva omladine i sporta te Sportskog društva Crvena Zvezda.
Iste godine je pod istim imenom, s trojicom partnera – Vojislavom Milutinovićem, Aleksandrom Kostićem i Zoranom Ilićem – osnovao i kompaniju koja je bila registrovana za računarsko programisanje. Vukosavljević kasnije, nakon upozorenja od strane Agencije za borbu protiv korupcije na mogući sukob interesa, prenosi 25 posto svog vlasništva na Zorana Ilića.
2011. godine pokreće peticiju za osnivanje Muzeja žrtava genocida nad srpskim narodom u 20. veku. Peticijom se od vlasti tražilo da, zajedno sa srpskim narodom, učestvuje u prikupljanju dobrotvornih priloga za izgradnju muzeja, da se odobri njegova izgradnja, odobri i dodeli lokacija za izgradnju na području Beograda, da se u saradnji s Republikom Srpskom izdvoje sredstva za izgradnju ispostave navedenog muzeja u Banjaluci i da se kao državni praznik ustanovi „Dan sećanja na žrtve genocida nad srpskim narodom“.
Iste godine je s Aleksandrom Rajkovićem i Ljiljanom Perić osnovao udruženje za unapređivanje srpske prosvete i obrazovanja – Dositej Obradović, koje se prema Vukosavljevićevim rečima bavilo afirmiranjem interesa općeg obrazovanja i obrazovnog procesa. Zbog intervencije Agencije za borbu protiv korupcije, u februaru 2016. godine podnosi ostavku u udruženju.
U decembru 2012. godine imenovan je članom Upravnog odbora Zadužbine Miloša Crnjanskog, čiji je cilj trajno očuvanje uspomene na tog srpskog književnika i briga o objavljivanju njegovih književnih dela u zemlji i inostranstvu. Kasnije je, takođe zbog upozorenja o sukobu interesa, morao da da ostavku u upravnom odboru.
Nakon što je Katarina Živanović razrešena, Vukosavljević 2013. godine dolazi na čelo Sekretarijata za kulturu Grada Beograda i na toj funkciji ostaje do 2016. godine. U novoj vladi Srbije, u augustu 2016. godine, postaje ministar kulture i informisanja, a na tom mestu je pre njega bio Ivan Tasovac.
Najveća postignuća
Vladan Vukosavljević je bio osnivač nekoliko preduzeća koja nisu ostvarila značajnije rezultate. Neka od njih su ugašena, dok je neke morao da napusti kada je došao na čelo Ministarstva kulture i informisanja, što se može smatrati njegovim najvećim uspehom u karijeri.
Komentiraj